زمان زیادی گذشت تا فهمیدم،

مفهوم شادی برای من

متفاوت تر از آن چه هست که

آدم های اطرافم از من می‌خواهند!

من آدم مهمانی‌های شلوغ و اکیپ‌های پرشور مختلط نبودم،

من آدم عاشقی‌های بی‌پروا و روزهای شلوغ جوانی نبودم،

من همیشه آن قدر ساده بودم که

سادگیم موجب دلزدگی آدم‌ها می‌شد.

عجیب بودم و غیر قابل درک!

آخر کدام آدمی با چند صفحه کتاب و

یک فنجان چای یا قهوه

و قسمت جدید سریالش 

خوش‌حال می‌شود؟

چه قدر عجیب...

نه؟!