من پیش از تو

نمی خوام خیلی درموردش توضیح بدم؛ چون شاید بعد از این همه سر و صدایی که کرده بود و من بهش بی اعتنا بودم؛ آخرین نفری باشم که بخوام با زاویه دید معرفی کتاب، کپشن این پست رو بنویسم!

خب راستش وقتی به دوستم گفتم که هنوز نخوندم یه جوری تعجب کرد که انگار من به جای ویل از شونه به پایین فلجم! :)

و بالاخره خوندم...

من عاشق تیکه هایی شدم که ویل و لو بهم مینداختن؛ هرچند که همیشه درک مکالمات رمان های معاصر خارجی یکم واسم سخته!

بر خلاف اظهارات بقیه من یه قطره هم اشک نریختم ولی این به این معنی نیست که بغض نکردم!

فعلا قصد ندارم پس از تو رو بخونم چون هنوز باید غم لو کلارک رو هضم کنم!

و این که نکته ای که به ذهنم رسید این بود که وقتی رمان نویس های خارجی می تونن عشق رو جوری تو معصومانه ترین حالتش قلم بزنن که آثارشون تبدیل بشه به پرفروش ترین اثر... چرا هنوز عده ای به اصطلاح "رمان نویس" سعی دارن با پورن نویسی آمار اعضای کانالشون رو بالا ببرن و ارزش ادبیات فارسی رو پایین؟!

نام کتاب: من پیش از تو

نام نویسنده: جوجو مویز

پ.ن: در عرض 14 ساعت تموم شد.

پ.ن.2: فعلا فیلمش رو ندیدمگ

دالان بهشت

دالان بهشت اثر نازی صفوی با وجود تمجید و تعاریفی که ازش شنیده بودم متاسفانه اون طور که باید نتونست من رو به خودش جذب کنه!

این هفته دو تا رمان خوندم که هر دو در بستر دهه هفتاد شمسی روایت میشدن که من یکی از این دو رو بیشتر پسندیدم و متاسفانه اونی که بیشتر پسندیدم دالان بهشت نبود! (درمورد اون یکی هم پست میذارم)

راستش وقتی به این فکر میکنم که این رمان اولین بار در دهه هفتاد چاپ شده میتونم با موضوع ازدواج کردن دخترا تو سنین کم کنار بیام ولی وقتی به این فکر میکنم که آیا نوجوون های دهه نود تمایلی دارن که قصه ی ازدواج یه دختر 16 ساله رو بخونن، خیلی نمیتونم قاطعانه به خودم جواب بدم!

حرف های کاراکتر خانوم جون تو این رمان به شدت #زنان_علیه_زنان بود؛ یه جورایی همون صحبت های کهنه که زن باید بسوزه بسازه و ... که یه جاهایی دیالوگ های این خانم جون به شدددت طولانی میشد و من فقط از روش رد میشدم که به جاهای دیگه داستان برسم!

نقطه قوت رمان جملات زیبایی بود که نویسنده تو بعضی جاها به کار برده بود، جملاتی که انگار از روی تجربه و واقعیت نوشته شده بود که همین باعث میشد به دل بشینن (2تاشون رو که خیلی خوشم اومد تو هایلایت پاورقی نگه داشتم)

نقطه ضعف داستان هم این بود که گاهی اوقات یه قسمتایی از داستان اگه به طور عامیانه بگیم خیلی حالت خاله زنکی به خودش میگرفت و این به نظرم کمی خسته کننده ش میکرد!

از رشد شخصیت ها خوشم اومد از این که نویسنده تونسته بود تو هر برهه ای از زندگی باعث رشد و تعالی کاراکتر مهناز بشه قابل تحسین بود.

به هر حال اگه دلتون برای عشق های ناب و بی ریای دهه هفتاد، خونه هایی با حوض های پر از هندونه، خانوم جون های که تسبیح تربت دستشونه، خونواده های سنتی و عشقای بعد از ازدواج تنگ شده این رمان رو بهتون توصیه میکنم! :)

سه کتاب زویا پیرزاد

سه کتاب اثری از زویا پیرزاد هست که همون طور که از اسمش پیداست، مشتمل بر  سه کتابه و هر کدام از این کتاب‌ها،‌ داستانک‌هایی عمیق، ظریف، پر احساس و تلخ و شیرین رو حکایت می‌کنند:

۱) مثل همه عصرها؛ که به گفته لوموند هجده داستان ظریف داره و واقعا هم همینطوره؛ حتی کتاب نخوان ترین آدم ها هم میتونن تو این داستان ها ظرافت و لطافت و احساس رو درک کنن!

۲) طعم گس خرمالو (برنده جایزه بیست سال ادبیات داستانی در سال ۱۳۷۶ / برنده جایزه “کوریه انترناسیونال” در سال ۲۰۰۹)؛ اتفاق های پیچیده از زندگی آدم هایی با طبقه اجتماعی کمابیش متفاوت!

۳) یک روز مانده به عید پاک (تشویق شده در هفدهمین دوره کتاب سال ۱۳۷۶یک داستان سه قسمتی از زندگی سه نسل از یک خانواده ی ارمنی با تفاوت های چند صد ساله بین دو فرهنگ!

پ.ن: این کتابو حتما بخونین مخصوصا مثل همه ی عصرها رو!